‘அம்மை’, ‘அப்பன்’ எனவும் ‘அம்மா’, ‘அப்பா’ எனவும் தாயினையும் தந்தை யினையும் குறிக்கும் தமிழ்ச்சொற்கள் திரவிட மொழிகளிலும் இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிகளிலும் உலக மொழிகளிலும் திரிந்து பரவலாக வழங்குகின்றன.
கீழை இந்தோ-ஐரோப்பியச் சமற் கிருதத்தில் தாய் mātŕ̥, mātr̥kā எனவும் தந்தை pitŕ̥, pitā́, pitárā எனவும் அழைக்கப்படுகின்றனர். மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய ஆங்கிலத்தில் தாய், mother எனவும் தந்தை, father எனவும் அழைக்கப்படுகின்றனர்.
ஆங்கிலம் தவிர்ந்த மற்ற மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிகளில் தாயினைக் குறிக்கும் சொல், mamme mother, grandmother (Greek), mamma (Latin), mama (Persian), mama mother (Russian), mama mother (Lithuanian), Muhme mother's sister (German), maman (French), mam mother (Welsh), māter (Latin), mathir (Old Irish), mati (Old Church Slonic), moder (Middle English), modor (Old English), modar (Old Saxon), moder (Old Frisian), moðir (Old Norse), moder (Danish), moeder (Dutch), mote (Lithuanian), mētēr (Greek), muoter (Old High German), Mutter (German) எனப் பல்வேறு வடிவங்களில் வழங்குகின்றது.
மருமம் > மம்மம் > அம்மம் > அம்மை > அம்மா எனப் பிறந்த தமிழ்ச்சொல், மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிகளில் ‘அம்மா’ வடிவிலேயே amma mother (Greek); amita (Latin); amma grandmother (Old Norse); ammait old hag (Middle Irish); em mother (Hebrew); umm mother (Arabic) என்றவாறு வழங்குகின்றது. தந்தையின் உடன்பிறந்தாளையும் தாயின் உடன்பிறந்தாளையும் குறிக்கும் aunt, auntie சொற்கள், தமிழின் ‘அம்மா’ சொல்லின் திரிந்த வடிவான இலத்தீனின் amita சொல்லிலிருந்து தோன்றியதாக மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய வேர்ச்சொல் அகராதிகள் கூறியுள்ளன.
தந்தையினைக் குறிக்க மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய ஆங்கிலத்தில் father என வழங்கும் சொல், வேறு பல மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழி களில் papa (Latin), pappa (Greek), papa (French), pater (Greek), pater (Latin), pita (Old Persian), *fader (Proto-Germanic), fadar (Old Saxon), feder (Old Frisian), faðir (Old Norse), fatar (Old High German), fader (Middle English), fæder "he who begets a child, nearest male ancestor;" (Old English), vater; (German), vader (Dutch), atta (Gothic), athir "father" (Old Irish) எனப் பல்வேறு வடிவங்களில் வழங்குகின்றது.
கீழை இந்தோ-ஐரோப்பியச் சமற் கிருத அகராதியில் மானியர், சமற் கிருதத்தின் mātŕ̥, mātr̥kā சொற்களை மேலை இந்தோ-ஐரோப்பியத்தில் தாயினைக் குறிக்க வழங்கிய சொற் களுடன் உறவுபடுத்தி எழுதியுள்ளார். அவ்வாறே, சமற்கிருதத்தின் pitŕ̥, pitā́, pitárā சொற்களை மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிகளில் வழங்கும் father முதலான தந்தையைக் குறித்த சொற்களுடன் உறவுபடுத்தி எழுதி யுள்ளார். மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய அறிஞர்களும் மானியர் உறவுபடுத்திக் காட்டியவாறே தங்கள் மொழிகளில் வழங்கும் mother, father சொற்களுக்குச் சமற்கிருதத்தின் mātŕ̥, pitŕ̥ சொற்களை உறவாக்கிக் காட்டியுள்ளனர்.
மானியர், தாயினைக் குறித்த mātŕ̥ சொல்லின் வேர் mā எனவும் அது ஐயுறவிற்கு உரியது எனவும் எழுதி யுள்ளார் (derivation from 3. mā very doubtful). மானியர் குறிப்பிடும் 3.mā என்னும் வேருக்கு ‘அளவு’(measure) என்பது வேர்ப்பொருளாக அங்குக் காட்டப்பட்டுள்ளது. அளவுப் பொரு ளுக்கும் தாயினைக் குறித்த சொல் லுக்கும் உறவு இருப்பதாகத் தெரிய வில்லை.
கீழை இந்தோ-ஐரோப்பியச் சமற் கிருதத்தில் தந்தையைக் குறித்த pitŕ̥, pitā́, pitárā சொற்களுக்கு மானியர்3. pā (guarding, protecting, ruling) என்பது வேர் எனவும் அது ஐயுறவிற்கு உரியது எனவும் எழுதியுள்ளார் (Origin fr. √3. pā very doubtful).
மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய வேர்ச்சொல் அகராதி அறிஞர்கள் mother, father ஆகிய சொற்களுக்கு வேர்விளக்கம் தெரியவில்லை என்று மானியர் போலவே எழுதியுள்ளனர்.
தமிழில் அம்மை > அம்மா
‘அம்மை’ எனவும் ‘அம்மா’ எனவும் தாயினைக் குறிக்க வழங்கும் தமிழ்ச் சொற்கள் ‘அம்மம்’ என்னும் பாலினைக் குறித்த தமிழ்ச்சொல்லிலிருந்து உரு வாயின. அம்மத்தை அளித்தவள் அம்மை. ‘அம்மை’ சொல்லின் விளி வடிவம் ‘அம்மா’. ‘அம்மம்’ என்னும் பாலினைக் குறித்த சொல் ‘மம்மம்’ என்னும் பாலினைக் குறித்த முன் வடிவத்திலிருந்து உருவானது. ‘மம்மம்’ என்னும் உயிர்மெய்முதல் சொல்லே பின்னர் ‘அம்மம்’ என்னும் உயிர்முதல் வடிவச் சொல்லாக மாறியது. ‘மம்மம்’ என்னும் சொல் பெண்ணின் மார்பினைக் குறிப்பதைத் தமிழில் காண்கிறோம். ‘மம்மம்’ என்னும் இச் சொல், மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிகளில் வழங்கும் mammal சொல்லிற்கு மூல மாகும். ‘மம்மம்’ ஆகிய மார்பினைக் குறித்த சொல், ‘மருவுதல்’ என்னும் தமிழ்வேரிலிருந்து உருவானதாகும். ‘மருவுதல்’ சொல்லிற்குத் தழுவுதல் என்பது பொருள். ‘மருவு’ என்னும் சொல், மருவு > மார்வு > மார்பு > மார்பம் எனவும் மருவு > மருமம் எனவும் திரிந்து தமிழில் தழுவும் உறுப்பினைக் குறித்தது. இச் சொற் களுக்கான ஆட்சிகள் தமிழில் உள்ளன. ஆதலின், ‘அம்மை’, ‘அம்மா’ ஆகிய சொற்கள், மருவு > மருமம் > மம்மம் > அம்மம் > அம்மை > அம்மா எனத் தமிழ்மரபில் பிறந்த வரலாற்றைத் தெளிவாகக் காட்டமுடிகிறது.
அம்மன் > ammonia
தமிழின் ‘அம்மை’ சொல், ‘அம்மா’ எனத் திரிவதுடன் ‘அம்மன்’ எனவும் பிறிதொரு வடிவம் பெற்று வழங்கு கிறது. தமிழ்நாட்டுப் பெண் தெய்வங் கள் ‘மாரியம்மன்’, ‘காளியம்மன்’ என் றெல்லாம் அழைக்கப்படுவதில் இவ் வழக்கினைக் காணலாம். சிந்துவெளி நாகரிகத்தில் பெண் தெய்வ வழிபாடு ‘அம்மன்’ வழிபாடாக இருந்துள்ளது. ‘அம்மன்’ ஆகிய இச் சொல், Amon/Amen எனத் திரிந்து எகிப்து நாட்டிற்கு அருகிலுள்ள இலிபிய நாட்டில்(Libya) வளக் கடவுளாகப் (Fertility God) பெருமை பெற்றது. இக் கடவுள் கோயில் இருந்த இடத்தில் கிடைக்கப் பெற்ற ஓர் உப்பு, அக் கடவுள் பெயரால் Ammonia எனப் பின்னர்ப் பெயரிடப்பட்டது.
ammonia Ammonia gets its name ultimately from Amon, or Amen, the Egyptian god of life and reproduction. Near the temple of Amon in Libya were found deposits of ammonium chloride, which was hence named sal ammoniac – ‘salt of Amon’. The gas nitrogen hydride is derived from sal ammoniac, and in 1782 the Swedish chemist Torbern Bergman coined the term ammonia for it.
-Word Origins, John Ayto
அம்மா > அப்பா
தாயினைக் குறித்த ‘அம்மா’ சொல், வலித்தல் ஒலி மாறுபாட்டில் தந்தையைக் குறிக்க ‘அப்பா’ எனப் புதிய சொல் போல் தோன்றியது எனப் பாவாணர் எழுதினார். திரவிட மொழிகளில் ஒன்றாகிய துளுவ மொழியில் அம்மாவைக் குறித்த சொல்லே அப்பாவையும் அப்பாவைக் குறித்த சொல் அம்மாவையும் இயல்பாகக் குறிப்பதைக் கால்டுவெல் தன் ஆய்வில் எடுத்துரைத்தார். மேலும், மங்கோலிய மொழியிலும் ‘அம்மா’ சொல்லின் திரிபான ama சொல் தந்தையைக் குறிப்பதையும் சமற் கிருதத்தில் ‘அம்மா’வின் திரிபான amba சொல் தந்தையைக் குறிப்பதை யும் கூடுதல் விளக்கமாகக் கால்டுவெல் ஒப்புநோக்கி எடுத்துக்காட்டினார். ஆதலின், ‘அப்பா’ சொல்லிற்குரிய வேர்விளக்கம் ‘அம்மா’ சொல்லிலேயே அடங்கிவிட்டது என அறிதல் வேண்டும்.
தமிழின் விளிச்சொல்லாகிய ‘அம்மா’ சொல், மக்கள் வழக்கில் ‘மா’ எனச் சுருங்கியும் ஒலிக்கப்படுகிறது. அவ்வாறே, ‘அப்பா’ சொல், ‘பா’ எனவும் ‘அண்ணா’ சொல், ‘ணா’ எனவும் சுருங்கி ஒலிப்பது தமிழில் நிகழ்கிறது. இம் ‘மா’ ஆகிய ஈற்று வடிவமே, இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிகளில் mātŕ̥, mother முதலிய சொற்களுக்கு உரிய mā என்பதோர் வேர்வடிவமாக மாறிற்று. அவ்வாறே ‘அப்பா’ சொல்லின் ஈற்றுவடிவமாகிய ‘பா’, இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழி களில் pitŕ̥, father முதலிய சொற்களுக்கு உரிய pā என்பதோர் வேர்வடிவமாக மாறிற்று.
-ter பின்னொட்டு
mother, father ஆகிய சொற்களில் ma, pa ஆகிய வேருடன் ter/ther ஆகிய உறவுச்சொற்களில் பயன்படுத்தப் படும் பின்னொட்டு brother, sister ஆகிய சொற்களிலும் சேர்ந்துள்ளது. ஆங்கில வேர்ச்சொல் அகராதிகள் (கீற்று அகராதி, ஆக்சு போர்டு ஆங்கிலப் பேரகராதி, இணைய வழி அகராதி) 16ஆம் நூற்றாண்டிற்கு முன், -ter என்ற வடிவிலும் அதன் பின், -ther என்ற வடிவிலும் இப் பின்னொட்டு ஆளப்பட்டதாகக் குறிப்பிட்டுள்ளன. ‘அப்பா’ சொல்லின் ஈற்று வடிவ மாகிய ‘பா’வுடன்
-ter ஆகிய ஈறு சேர்ந்து உருவானதே Peter ஆகிய தந்தையைக் குறிக்கும் சொல்லாகும். மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய உலகத்தில் சொத்துகள் தந்தைக்கு உரியனவாக வழங்கப்பட்ட மரபினையொட்டித் தந்தையைக் குறிக்கும் சொல்லிலிருந்து உரிமையைக் குறிக்கும் patern-paternity ஆகிய சொற் கள், நாட்டுப்பற்றினைக் குறிக்கும் patriotism ஆகிய சொற்களும் மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிகளில் உருவாயின.
கதிரவன் மண்டிலத்தைச்(Solar System) சேர்ந்த Jupiter கோளினைக் குறிக்கும் சொல்லிற்கு father of the heen என்பது வேர்ப்பொருளாகும். தமிழின் ‘தேய்’ என்னும் வினையி லிருந்து உருவான முந்து இந்தோ-ஐரோப்பிய வேர், *dyeu (to shine) ஆகிய ஒளிப்பொருள் சொல்லாகும். dyeu (to shine) ஆகிய இவ் ஒளிப் பொருள் சொல்லிலிருந்தே journal, journey, jovial, July, adjourn போன்ற சொற்கள் தோன்றின. Jupiter ஆகிய சொல் dyeu + peter என dyeu, peter ஆகிய இரண்டு சொற்களிலிருந்து உருவானதாக ஆங்கில வேர்ச்சொல் அகராதிகள் எழுதியுள்ளன. Jupiter சொல்லில் உள்ள dyeu சொல்லின் வரலாற்றினைத் ‘தேய்’ சொல் வரலாற்றுப் பகுதியில் காண்க.
‘பா’ ஆகிய அடிச்சொல்லில் -ter சேர்ந்ததுபோல், ‘மா’ ஆகிய அடிச் சொல்லிலும் -ter சேர்ந்து matter, maternity, material, matrimonial ஆகிய சொற்கள் மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிகளில் உருவாயின. பொருளினைக் குறிக்கும் matter சொல்லின் வரலாற்றை ma ஆகிய தாயினைக் குறித்த சொல் லுடன் உறவுபடுத்தியும் ஆங்கில வேர்ச்சொல் அகராதிகள் எழுதி யுள்ளன. matter சொல், முதற்கண் நிலைத்திணைகளின் ஈரம் நிறைந்த உள்பட்டையினை (Inner bark of the tree) ஆங்கிலத்தில் குறித்துள்ளது. இவ் உள்பட்டை நிலைத்திணைகள் வளர்வதற்கு மூலகாரணமாக இருப்பதை ஒட்டி, உயிர்கள் வளர்வதற்கு மூலமாகிய தாயினைக் குறித்த ma ஆகிய வேரிலிருந்து matter ஆகிய சொல் தோன்றியதாக வேர்ச்சொல் அகராதி கள் எழுதியுள்ளன. மரங்கள் வளர் வதற்கு மூலகாரணமாகிய மரப் பட்டையினைக் குறித்த matter சொல்லினை, உலக வளர்ச்சிக்கு மூல காரணமாகிய பொருள்களைக் குறிக்க அரிஸ்டாட்டில் பயன்படுத்தியதாக வேர்ச்சொல் அகராதிகள் எழுதியுள்ளன. இப் பொருளின் அடிப்படையிலேயே பெரிய நகரங்கள் metropolitan city என அழைக்கப்பட்டுள்ளன. politan என்பது நகரத்தையும் metro என்பது தாயையும் குறிப்பனவாகும். அவ் வகையில், தாய் போன்ற பெரிய நகரம் metropolitan என அழைக்கப்படுவதற்குக் காரணமாயிற்று. metropolitan ஆகிய பெரிய நகரத்தின் கண் அமைக்கப் பட்ட metro என அழைக்கப்பட்டதாக இணையவழி வேர்ச்சொல் அகராதி கூறுகிறது. முதன்முதலில் பாரிசு நகரத்தில் உருவாக்கப்பட்ட சுரங்கத் தொடர் வண்டி வசதியே metro என அழைக்கப் பட்டதாக இணையவழி வேர்ச்சொல் அகராதி கூறுகிறது. metropolitan சொல்லில் உள்ள politan சொல், ‘பாழி’ என்னும் நகரத்தைக் குறிக்கும் தமிழ்ச்சொல்லிலிருந்து உரு வானது. இச் சொல்லின் வரலாற்றைப் ‘பாழி’ சொல் வரலாற்றுப் பகுதியில் காண்க.
அப்பா > abba > abbot
தமிழின் ‘அப்பா’ சொல், இயேசு பெருமானின் தாய்மொழியான அராமிக் (Aramaic) மொழியில் ‘அப்பா’வின் ஒலிப்புடை ஒலியாக(Voiced) abba என வழங்குகின்றது. இந்த abba சொல்லே மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிகளில் abbas (Greek), abbatem (Lat.), abbod (O.E.), abbot (Eng.) தந்தையைக் குறிக்கும் சொல்லாக மேலும் திரிந்தது.
அப்பா > Abh > Abraham
தந்தை, உயர்வான தந்தை(High Father) என்னும் பொருளில் ஈப்ரு மொழியிலும் ஆங்கிலத்திலும் வழங்கும் Abraham சொல்லினை abh + raham எனப் பிரித்துப் பொருள் உரைத் துள்ளனர். இதில் abh ஆகிய முற்பகுதிச் சொல்லுக்குத் ‘தந்தை’ எனவே பொருள் சொல்லப்பட்டுள்ளது.
அப்பா > papa > pope
மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழி களில் கிறித்தவப் பாதிரியார் குறிக்கும் pope சொல்லிற்கு father of the church என்பதே பொருளாகும். pope ஆகிய இச் சொல், papa என்னும் சொல்லி லிருந்து வந்ததாக மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய வேர்ச்சொல் அறிஞர்கள் எழுதியுள்ளனர். papa ஆகிய இச் சொல், அகர பகர மாற்றத்தில் ‘அப்பா’ என்ற தமிழ்ச் சொல்லிலிருந்து திரிந்த தாகும். அகர பகர மாற்றத்திற்கு அஞ்சவன் > பஞ்சவன் (பாண்டியன்); அப்பளம் > அப்படம் > பப்படம் (மலை.) ஐந்து > அஞ்சு > பஞ்ச ஆகிய சொற்களைப் பாவாணர் எடுத்துக் காட்டியுள்ளார் (வடமொழி வரலாறு-2, ப.114).
அப்பா > pa > pater > father
குழந்தை எழுப்பும் ஒலிக்குறிப்புச் சொல்லாக மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய வேர்ச்சொல் அறிஞர்கள் pa என்பதைக் குறிப்பிட்டு அதுவே பின்னர் வெடிப் பொலி (p), உரசொலி(f) மாற்ற நெறியில் fa எனத் திரிந்து father என்று ஆயிற்று என்பர். ஆயின், தமிழின் ‘அப்பா’ சொல்லின் ஈற்றசையாகிய ‘பா’ என்பது கீழை, மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிகளுக்கு வேராகித் தொடக்கத்தில் -ter என்னும் உறவு முறைப் பின்னொட்டினைப் பெற்று pitar- (Sanskrit), pater (Greek), pater (Latin) pita (Old Persian) என்றும் இலத்தீனில் peter என்றும் வழங்கியது. பின்னர், தமிழின் பகர ஒலி f ஒலியாகி, father என்று பெருவழக்கு எய்தியது. பகர வெடிப்பொலி f உரசொலியாக மாறும் என்பதற்குரிய எடுத்துக் காட்டு களாகப் பின்வருவனவற்றை உரைக் கலாம்.
தமிழில் ‘சிறியது’ என்னும் பொருள்படும் ‘பைய’ சொல், கிரேக்கத்தில் pai (child) எனத் திரிந்து இளம்பருவ முடைய குழந்தையைக் குறிப்பதற் குரிய சொல்லானது. இந்த pais சொல், மருத்துவர்(Physician)/நலப்படுத்து பவர்(Healer) எனப் பொருள் படும் iatrikos ஆகிய பின்னொட்டுடன் சேர்ந்து, pediatric, pediatrician என்ற சொற் களைத் தோற்றுவித்தது.
சிறிய குழந்தையைக் குறித்த pais என்ற சொல்லுடன் சிறியவர்களாகிய மாணவர்களைக் குறிக்கும் pupil சொல்லும் காணும் உருவினைச் சிறி தாக்கிக் காட்டும் கண்ணின் உள் பகுதியைக் குறிக்கும் pupil சொல்லும் சிறுவடிவிலான பெண் பொம்மையைக் குறிக்கும் இலத்தீனின் pupilla சொல்லும் பூச்சியின் முன்நிலையில் உள்ள சிறு புழுவினைக் குறிக்கும் pupa சொல்லும் உறவுடையனவே ஆகும். மேலும், செல்வ வளமில்லாமல் பொருள் நலிந்த வறுமையைக் குறிக்கும் poor, poverty, pauper சொற்களும் மேற் குறித்த pais சொல்லிலிருந்து பிறந்த தாகவே மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய வேர்ச்சொல் அகராதிகள் எழுதியுள்ளன. கீழை இந்தோ-ஐரோப்பியச் சமற் கிருதத்தில் சிறுவரைக் குறிக்கும் putra சொல்லினையும் மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய வேர்ச்சொல் அறிஞர்கள் pais சொல்லுடனேயே உறவுபடுத்தி யுள்ளனர்.
தமிழின் ‘பைய’ சொல், இவ்வாறு தமிழின் பகர ஒலிப்பு வடிவிலேயே சிறுமைப் பொருள் சொற்கள் பல வற்றைக் கீழை, மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிகளில் தோற்று வித்ததற்கும் அப்பால், p > f ஒலிப்பு நெறியில் சிறியவற்றைக் குறிக்கும் பழைய ஆங்கிலத்தின் feawe (not many, a small number), fola (young horse) சொற் களும் பழைய நார்சு மொழியின் fylja (young female horse) சொல்லும் ஆங்கிலத்தின் few சொல்லும் தோன்றின.
தமிழின் பகர வெடிப்பொலிப்புச் சொல் f உரசொலிச் சொல்லாக மாறும் நெறிமுறைக்கு பாதம் சொல், pedal, pedestrian என்பதுடன் foot, feet எனவும் தமிழின் ‘பல’ சொல், plural, plenty என்பதுடன் full, fill, fulfil எனவும் தமிழின் ‘பின்’ சொல் fine, final, finish எனவும் மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிகளில் திரிந்த திரிபு களை எடுத்துக்காட்டாக உரைக்கலாம்.
தமிழின் பகர வெடிப்பொலி, f என்னும் உரசொலியாக மாறுவதுடன் வகரமாகவும் சில மேலை இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிகளில் திரிகின்றது. இதனைத் தந்தையைக் குறித்த ‘அப்பா’ சொல், டச்சு மொழியில் vader எனவும் செருமன் மொழியில் vater எனவும் திரிந்த சொற்களில் காண் கிறோம். பகர வகர மாற்றம் தமிழிலும் பகு > வகு; பண்டி > வண்டி எனத் திரியும் திரிபுகளில் நிகழ்ந்துள்ளது.
மருமம் > மம்மம் > அம்மம் > அப்பன் > அப்பா
மருவு > மருவம் > மருமம் > மம்மம் > அம்மம் > அம்மை > அம்மன் > அப்பன் > அப்பா (‘அப்பன்’ சொல்லின் விளி வடிவம்; ‘அம்மையே அப்பா’, திருவாச.பிடித்த.37:1)
காண்க: ‘அம்மா’ சொல் வரலாறு.
அம்மன் > அப்பன். வலித்தல் மாறுபாடு (‘அப்பன் நீ அம்மை நீ’, தேவா.அப்.3015:1)
‘ஒருகா. தாயினும் வன்மையான தந்தையைக் குறிக்க, மகரத்திற்கு இனமான வல்லின மெய்ச் சொல்வடிவு கொள்ளப் பட்டிருக்கலாம்’ – பாவாணர், செ.சொ.பி., ப.236